ادویه‌ای که خوب ‌خرد و تبدیل به پودر شده، مانند جوز هندی، دارچین، زیره سبز و کاری، دو تا سه سال قابل استفاده است.

گیاهان ‌و سبزیجات خرد شده مانند ریحان، جعفری ‌و پونه کوهی دو تا سه سال دوام دارد. اگر در همان ‌شکل طبیعی خود خشک و نگهداری شود، ممکن است کمی ‌بیشتر حدود سه یا چهار سال عمر کند.

بسیاری از دانه‌ها مانند رازیانه حدود چهار سال عمر می‌کند. دانه کنجد در این میان استثناست ‌و باید ‌پس از ‌دو سال به دور انداخته شود.برای ‌این که ‌عمر ادویه ‌جات را بالا ‌ببریم، آن‌ها را در جایی ‌خشک و خنک نگهداری کنید مانند یک گنجه. ذخیره سازی ادویه جات ‌در قفسه‌ای نزدیک به اجاق گاز ایده خوبی ‌نیست، چون گرما سرعت در هم شکستن ساختار ادویه جات ‌و سبزیجات خشک شده را بالا می‌برد. همچنین خشک نگه داشتن ادویه جات ‌و گیاهان ‌خشک شده عطر و طعم شان را برای مدت زمان طولانی تری قوی نگه می‌دارد. کاهش رطوبت ‌خارج از بطری‌ها نیز به کاهش خطر خرابی ‌کمک می‌کند.